Parkinson

  • 15/01/2018

 Opis choroby:

Przyczyny choroby Parkinsona do dziś nie są znane. Wiadomo jednak, że powstaje ona w skutek obumierania komórek mózgowych. Następstwem tego jest zmniejszenie wydzielania dopaminy- neuroprzekaźnika, który łączy komórki ośrodkowego układu nerwowego.

Objawy choroby Parkinsona pojawiają się i narastają powoli i stopniowo w ciągu kilku lat. Początkowo chorzy zauważają pewne spowolnienie ruchowe i jakby niezgrabność w ruchach. Niekiedy wiążą oni te objawy ze zmianami reumatycznymi lub po prostu ze starszym wiekiem. Jednak po pewnym czasie chorzy z chorobą Parkinsona zauważają u siebie zaburzenia równowagi lub trudności z wykonywaniem takich prostych czynności jak wstawanie z krzesła czy z łóżka. Na tym etapie choroby pacjent z reguły zjawia się u lekarza. Nie wszystkie objawy parkinsonizmu muszą wystąpić u każdego chorego. Klasyczne objawy choroby to:

  • sztywność mięśniowa (zwiększenie napięcia mięśniowego)

  • spowolnienie ruchowe (bradykinezja)

  • drżenie spoczynkowe (u niektórych chorych)

  • trudności w rozpoczynaniu wykonywania ruchów dowolnych

U chorych pojawiają się trudności z wykonywaniem ruchów precyzyjnych. W efekcie zmienia się ich charakter pisma które staje się coraz mniejsze i niewyraźne. Mogą się pojawić różne, inne objawy choroby takie jak :

  • specyficzny rodzaj drżenia palców i kciuka określany jako „kręcenie pigułek

  • trudności w inicjacji ruchów dowolnych

  • przodopochylenie tułowia

  • zaburzenia chodu: małe, szurające kroczki i brak balansowania kończyn górnych

  • zaburzenia równowagi – u chorych z chorobą Parkinsona często zdarzają się upadki

  • niewyraźna, cicha mowa

Jak postępować?

– najważniejszej aspektem w opiece nad osobą, którą dotknęła choroba jest dbałość o regularne przyjmowanie przez nią leków (min. Madoparu). Pominięcie dawki może wywołać silne skurcze kończyn, co powoduje silny dyskomfort podopiecznego. Dawka leku powinna być dobrana indywidualnie tak, aby pacjent nie czuł się również senny i otępiały. – ważną rolę odgrywa również fizjoterapia, pacjenci powinni (dopóki jest to możliwe) próbować chodzić z pomocą chodzików, balkoników lub przy asekuracji drugiej osoby. Pomocne są również gorące okłady na kręgosłup (tzn. heisse Rolle), gdyż jest on w stanie ciągłego napięcia i nierzadko ulega zniekształceniu. – znaczenie ma również praca z logopedą. Pacjent bardzo szybko może przestać mówić głośno i wyraźnie dla opiekunki. Indywidualne zajęcia z logopedą pomogą pacjentowi w wymowie określonych głosek oraz krótkich wypowiedzi.